Diabeteslifestylecoach Charlotte Pots (42) kreeg op haar 15 jaar diabetes type 1 en zat 20 jaar op een emotionele rollercoaster.
‘Na een medisch onderzoek op school, bevestigde mijn huisdokter mij op mij 15 jaar dat ik leed aan diabetes type 1. De diagnose was een koude douche en ging samen met veel tranen. Doordat ik de enige in onze familie en kennissenkring was met de ziekte, wisten we allesbehalve wat mij te wachten stond. Ik leerde koolhydraten tellen, at volgens de klassieke voedselpiramide en leerde mezelf insuline toedienen. Naast mijn ouders, wisten slechts enkele klasgenootjes dat ik diabetes had. Hoewel diabetes niet mijn eigen schuld was, verstopte ik mijn ziekte uit angst voor afwijzing. Zal mijn vriendje me nog willen als hij weet dat ik ziek ben? Zal ik nog kinderen kunnen krijgen? Hoe combineer ik diabetes met het ouderschap?’
‘Vandaag weet ik dat diabetes geen belemmering is voor het perfecte plaatje’.
‘Wel gaat diabetes gepaard met veel stress’. Van diabetes neem je geen vakantie, je bent nooit mentaal vrij. Zeven op zeven, 24 uur op 24 uur, het hele jaar door en je hele leven mee bezig. Bij elke hap of slok, bij elke beweging, inspanning en gedachte, stel ik mij de vraag: wat is de impact op mijn suikerwaarden? Ook mijn kinderwens ging gepaard met veel prestatiedrang en extra verantwoordelijkheden. Je wilt het fantastisch doen en je bloedwaarden als een perfectionist controleren, voor jezelf en de baby! Leg je te slechte bloedwaarden voor, dan raden de dokters een zwangerschap af. Als diabeet heb je groen licht van de endocrinoloog nodig voor je zwanger mag worden, wat je nog meer stress oplevert. Te hoge bloedwaarden kunnen immers zorgen voor complicaties bij de baby. Een half jaar voor mijn zwangerschap schakelde ik daarom over op een insulinepomp, waardoor stabielere waarden evidenter waren. Een zware beslissing, want welke jonge vrouw loopt graag elke dag rond met een bakje aan haar lijf?
Zes jaar geleden werd de impact van meer dan 20 jaar diabetica zijn, twee kleine schatten, mijn baan bij een Amerikaanse multinational en een man die professioneel vaak reist, mij te veel. Slaaptekort, kopzorgen, te weinig tijd voor mezelf en de manier waarop ik snelle koolhydraten zoals pasta, brood of koeken elke keer met insuline wegspoot, zorgden voor extreme pieken en dalingen in mijn bloedsuikerspiegel. Mensen denken dat diabetes vooral om voeding draait, maar nog zoveel meer factoren hebben invloed. Al die pieken en dalingen veroorzaken moodswings en vreten energie. Mijn lichaam én geest raakten volledig uitgeput en kreeg ik een burn-out.
‘Dankzij mijn burn-out leerde ik mijn diabetes aanvaarden en veranderde ik mijn levensstijl.
Daar waar ik vroeger hoge suikerpieken of -dalingen respectievelijk opving met extra insuline of blikje cola, houd ik mijn bloedsuikerspiegel nu stabiel met natuurlijke en onbewerkte voeding. Ook een wandeling, voldoende nachtrust en yoga doen wonderen met mijn stressniveau en bloedwaarden. Zo heb ik nu 70 procent minder insuline nodig dan voor deze leefstijlveranderingen en heb ik een gemiddelde HbA1c van 6 procent, een fantastisch resultaat! HbA1c is de maat voor de bloedsuikerregeling over de laatste drie maanden; bij mensen zonder diabetes ligt die waarde tussen de 4 en 6 procent. Voor genezing is de wetenschap nog niet klaar, ik kan er alleen het beste van maken.
Mijn ziekte medicatie, meetinstrumenten en het risico op complicaties reizen altijd met mij mee. Omdat ik zelf kon ervaren wat mentale en lichamelijke ondersteuning kan veranderen, heb ik mij op verschillende domeinen bijgeschoold. Veel diabeten voelen zich moe en kunnen met kleine leefstijlaanpassingen veel energieker in het leven staan. Als diabeteslifestylecoach help ik nu andere lotgenoten en hun familieleden.’
www.diabeteslifestylecoach.be
