Emma – Studente

Hallo iedereen,

Ik ben Emma en ik ben 17 jaar oud.
Toen ik vijf jaar was heb ik te horen gekregen dat ik diabetes type 1 heb. Ikzelf weet niet veel meer over hoe het was zonder diabetes maar ik zou jullie graag mijn verhaal willen vertellen.
Ik werd opgenomen op 19 oktober en heb in totaal twee weken in het ziekenhuis verbleven. Op die leeftijd besef je natuurlijk niet helemaal wat er aan de hand is en hoe ernstig de situatie eigenlijk is. Ik ben altijd een heel blij, gelukkig kind geweest en dus kon dit mij helemaal niet stoppen! Na de korte ziekenhuisperiode moesten we naar huis en dat betekende dus ook zelf al de prikjes en spuitjes zetten. Thuis liep alles vlot en na een paar weken besloot ik dat ik mijn spuiten zelf wou zetten omdat ik het niet fijn vond prikjes te krijgen van andere mensen. Ik moest ook terug naar school en dat bracht blijdschap maar ook angst met zich mee, niet alleen voor mezelf maar ook voor mijn ouders die mij dan niet meer 24u/dag in het oog konden houden. Over het algemeen liep het op school erg vlot. Ik voel mijn hypo’s en hypers ook heel erg snel aan dus dat maakt dingen natuurlijk een stuk makkelijker.
Ongeveer een vier jaar geleden heb ik voor de eerste keer een zware hypo gehad met de gevolgen dat ik bewusteloos was en dat de MUG moest gealarmeerd worden. Zelf weet ik van heel die dag niet veel meer maar dit doet me wel beseffen dat dit niet een ziekte is waar je onaandachtig mee kan zijn of die je even voor een dagje negeert. Dit is levenslang en het idee alleen al dat ik terug zou kunnen flauwvallen beangstigt me wel maar dit houdt me zeker niet tegen om al de dingen te doen die ik graag wil doen!

Twee jaar geleden koos ik voor een insulinepomp ter vervanging van mijn spuiten. Dit is de beste keuze die ik ooit gemaakt heb. Ik heb nu ook de Freestyle Libre om mijn bloedglucose te meten en ik ben echt super tevreden over de technologische vooruitgang die we elk jaar weer boeken in de medische wereld! Dit maakt het leven van mensen met diabetes type 1 zoveel makkelijker en handiger. Ik zal nooit zeggen dat deze ziekte “makkelijk” is want dat is het zeker niet. Elke dag is anders en als je is slechte waarden hebt, kan je er niet altijd zelf iets aan doen. Ik probeer elke dag positief te zijn en de waarden die ik die dag heb niet al te veel aandacht te geven zodat ik baas ben van mijn diabetes en niet omgekeerd. Dit is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan maar met sociale media heb ik al heel veel mensen leren kennen die in de diabetes community zitten en die ik nu ook vrienden van mij kan noemen. Hiervoor ben ik heel erg dankbaar! Ik eet sinds juli 2017 geen vlees meer en hier heb ik eerst in het ziekenhuis veel vragen over gehad waarom ik dit juist heb besloten. Ik doe dit omdat ik de dieren geen pijn wil doen en sinds dat ik ben gestopt met vlees eten zijn mijn waarden heel erg stabiel en mijn HbA1c is ook duidelijk lager geworden. Hiermee wil ik zeker niet zeggen dat je geen vlees meer mag eten maar ik wil duidelijk maken dat als je hier mee wil starten en je hebt diabetes type 1 dat dit ook echt wel mogelijk is!
Als je echt wil kan je alles en dat geldt ook voor dingen die je graag wil doen maar waarover je twijfelt dat het wel haalbaar is omdat je juist diabetes type 1 hebt.
We zijn allemaal sterker dan we denken en kunnen ongelooflijk veel bereiken als we echt willen.

De blog van Charlotte vind ik heel erg inspirerend en handig. De tips die je er op terug kan vinden over eten, rust, over je lichaam verzorgen…zijn echt allemaal dingen om zeker te onthouden en niet alleen voor mensen met diabetes maar ook voor mensen die er niets mee te maken hebben. Ook op haar facebookpagina zijn er zoveel leuke activiteiten te doen. Wedstrijden waar je meteen aan kan deelnemen en diabetes meetups waar je super welkom bent! Ik voel mij heel erg op m’n gemak bij haar en ik ben zeker dat diegene dat dit nu aan het lezen is en je verder gaat kijken op haar blog, instagram of facebook dat jullie allemaal hetzelfde zullen voelen.

Mijn boodschap die ik wil meegeven is om altijd jezelf te blijven!
Jij bent fantastisch! Laat je niet doen en doe dingen die je gelukkig maken en waarvan je achteraf denkt “Amai, dit avontuur is iets om nooit meer te vergeten!”

Knuffels,

Emma Hulstaert