Diabetes heeft, zo lijkt het wel, bijna altijd deel uitgemaakt van mijn leven.
Mijn kleine broertje, ondertussen bijna 2m lang, kreeg het al op jonge leeftijd. Hij was als kind wel vaker ziek. En ik? Ik had nooit iets.
Zo oneerlijk vond ik het voor hem, dat het wéér hij moest zijn. Ik wenste dat ik het in zijn plaats zou krijgen en hij gewoon zijn oude zelf kon blijven. How little did I know?
Strike 1…
Fast forward naar 10 jaar geleden. Ik ben zwanger van mijn zoon en de suikertest blijkt helaas niet zo goed te zijn gegaan. Door de doortastendheid van de endocrinoloog viel de diagnose LADA.
Met wat aanpassingen in voeding en extra beweging kon ik mezelf voorhouden dat er niets aan de hand was en besefte ik amper wat er op mij af zou komen.
Strike 2…
Bij de zwangerschap van mijn dochter 3 jaar later was maaltijdinsuline onvermijdelijk en nadien bleef de langwerkende insuline nodig.
Het besef sijpelde stilaan binnen dat ik deze dans niet zou ontspringen en het was afwachten hoe lang het zou duren voor ik permanent insuline afhankelijk zou zijn.
Nog 5 jaar heb ik het kunnen rekken, maar plots lukte het niet meer. Hoeveel ik ook wandelde en trappen liep, het kon niet meer baten. Ik werd er moedeloos van, was mentaal en vooral fysiek op en smeekte bijna om insuline.
De resultaten van mijn bloedonderzoek waren veelzeggend: HbA1C van 7,3%. Ik kreeg het hele pakket mee naar huis: sensoren, insuline, een slimme insuline pen en heel wat adviezen hoe ik mijn insuline behoefte kon afstemmen op mijn eten.
Mijn hoofd tolde. Zoveel informatie die op mij af kwam. En vooral de kei-harde confrontatie met het feit dat mijn leven voorgoed anders zou zijn en ik nooit meer onbezorgd iets in mijn mond zou kunnen stoppen. Het bleek ook allemaal niet zo eenvoudig te zijn als ik dacht: hypo en hyper wisselden zich af.
Strike 3 and I was out?
Gelukkig bleef ik niet bij de pakken neerzitten en zag ik mijn gezondheid als mijn volgende project. Ik zocht naar informatie, inspiratie en gebruikte mijn professionele data achtergrond om de meetresultaten van mijn Freestyle Libre te doorgronden.
Resultaat na 4 maanden, HbA1c van 5,7%
Yes, we zijn op goede weg!
Maar zoals met zoveel dingen, legde ik mijn lat hoog en wilde ik er het maximale uithalen. Bovendien voelde ik als Bourgondiër dat ik dat strenge dieet van de afgelopen maanden echt geen leven lang zou volhouden. Ik zocht dus verder.
Toeval bestaat niet.
Zo noemen we een gevolg van een oorzaak die we niet zien (Voltaire)
Op dat moment kruiste Charlotte mijn pad. Ze kwam meteen op mij over als een enthousiaste, positieve, energieke levensgenieter met bakken kennis én niet onbelangrijk: ze weet wat het is om diabetes te hebben!
In haar boodschap dat je met diabetes een gelukkig en rijk gevuld leven kan leiden, kon ik me helemaal vinden.
Diabetes is topsport, dat herhaalt ze keer op keer. Van diabetes krijg je nooit eens een dagje vrij. En gelijk heeft ze om die vergelijking te maken, bovendien ben je net zoals bij topsporters maar zo sterk als je team.
In de kennismakingsgesprekken met haar werd het mij snel duidelijk dat zij mijn “topsport-coach” zou worden en me naar mijn volgende level kon brengen.
Dankzij haar coaching en alle kennis die ik heb opgedaan tijdens haar trajecten was mijn laatste HbA1C die van iemand zonder diabetes: 5,1%. Wow, dat was nog beter dan ik ooit had durven dromen. Maar voor mij is de wetenschap dat ik deze levensstijl kan volhouden nog veel belangrijker! En mijn gezin samen met mij.
Mijn reis is natuurlijk niet ten einde, dit is voor het leven… Maar dankzij de begeleiding die ik kreeg van Charlotte heb ik een rugzak vol tips en tools en ben ik beter dan ooit gewapend voor de obstakels op mijn weg.
De kracht van baby steps
Er is een beeld dat ik altijd voor ogen houd als ik het moeilijk heb. Jaren geleden ging ik voor de eerste keer hiken in de bergen en bevroor ik letterlijk tijdens de beklimming. Ik durfde geen centimeter meer voor- of achteruit. Met de hulp van mijn man en een toevallige voorbijganger zette ik uiteindelijk voetje voor voetje tot ik boven was. De rest van onze tocht was zoveel moeilijker, maar op geen enkel moment was ik nog bang. Ik wist dat als ik mij focuste op die ene volgende stap, ik sowieso de top van de beklimming zou bereiken.
Dat kleine stapje richting Charlotte betekende voor mij de start naar mijn gelukkig leven met diabetes, zonder een gevoel van opoffering of zwaarte!
Aan iedereen die bang is, twijfelt of even niet meer weet hoe het nu verder moet met die diabetes: zet dat stapje richting Charlotte!
Volg haar op de socials, lees haar website, praat met haar, neem deel aan haar programma… Zij gidst je als een ervaren sherpa op je reis en voor je het goed en wel beseft is die volgende stap alweer gezet.
Liefs,
Marysa
Maryse volgde het Slim eten voor diabeten programma. en het VIP traject.
Boek online je gratis kennismakingsgesprek
Een écht online magazine VÓÓR en DÓÓR diabeten.
Het EERSTE én het mooiste DIABUDDY MAGAZINE van België en Nederland.
Met als doel jou goed te laten voelen, beter voor jezelf te zorgen en te verbinden met gelijkgestemden.
Klaar om jouw gezondheid een boost te geven?
